اولین سوالی که باید از خود بپرسیم این است که آیا ما سواد رسانه‌ای داریم و این سواد یعنی چه؟ آیا محفوظات ما سواد ماست؟ درروزگارگذشته وقتی صحبت از سواد می شد منظور سواد خواندن و نوشتن بود امروزه وقتی با نگاه معرفتی می‌نگریم، سواد قالب یک چیز نیست؛ بلکه سواد جهت چیزهاست. ممکن است سواد کامپیوتری داشته باشیم ولی از آن برای آسیب زدن به دیگران استفاده کنیم. آیا این سواد است؟! آیا وقتی رسانه‌ها تکنولوژی را وارد زندگی می‌کنیم سواد استفاده از آن را داریم؟! مفهوم سواد رسانه‌ای در ابتدا در کشورمان نبوده و مفهومی خارجی است، برای همین، وقتی صحبت از سواد رسانه‌ای به میان می‌آید باید مفهوم شناسی شود. آیا سواد رسانه‌ای مشروط به این است که همه حتی افراد نابالغ به همه رسانه‌ها دسترسی داشته باشند؟! به عنوان مثال اگر کسی فرزند ۶ ماهه‌ای داشته باشد و کله پاچه  به خورد او بدهد، می توان گفت این فرد سواد بچه داری را ندارد. باید این سوال را از خود بپرسیم آیا کسی که تکنولوژی دارد، سواد استفاده از آن را نیز دارد ماهیت ارتباط فرهنگ با سواد رسانه‌ای بومی چگونه است؟ ضرورت بومی‌سازی سواد رسانه‌ای، کارکرد و مفهوم سواد رسانه‌ای چیست معیارهای باسواد بودن چیست؟ لازم است بدانیم مفهوم سواد رسانه‌ای در یک طرف و فرهنگ در یک طرف دیگر قرار می‌گیرد در چند سال آینده سواد رسانه‌ای تمام کشور ما را در سیطره خود در خواهد آورد .سواد رسانه‌ای، به معنای این نیست که همه بتواند به رسانه‌ها دسترسی داشته باشند در بحث سواد رسانه‌ای توجه به چند نکته حائز اهمیت است: اول باید مفهوم سواد رسانه آنها بومی شود. اگر این مفهوم بومی نگردد، مخاطراتی در پی دارد به ساحلی می ماند که باید مخاطرات، و کارکردها و مفاهیمش را شناخت.

 دوم باید مشخص شود که سواد نقش سواد رسانه ای برای خانواده‌ها در موضوع مداخله‌های فرهنگی کجاست؟

پ ن

برای تبلیغ بایا سلبریتی از راه میرسه تا زیر بغل لباس فرد شکافته میشه، بهش میگه، بایا کن و لباس جدید می پوشه، مخلوط کن خراب میشه میگه بایا کن یعنی دوری از اقتصاد مقاومتی!

ما در گذشته لباس را تعمیر می‌کردیم ودوباره استفاده میشد. حتی شغلهای بود برای تعمیر قوری چینی شکسته، کفاشی که کفش را تعمیر می‌کرد و چراغ سازی که سماورها را تعمیر می‌کرد. اکنون دستور کار را رسانه القا می‌کند که بینداز دور و دوباره بخر، ولخرجی کن، اسراف کن !!!

یکی از راه های امربه معروف و نهی از منکر اِفشاگری است گناه دیگران را اِفشا کردنُ، فاش کردن، جار زدن! البته، گاهی وقت ها یکی از مراتب بالای امر به معروف و نهی از منکر، تو مرحله‌های آخرش این هست که دیگه وقتی گناه علنی باشد و نهی از منکر متوقفِ بر این باشد که دیگرانی لازم باشد بفهمند بِیان تذکر بدهند، لازم می‌شود به بعضیا در یک حد و حدودی به دیگران بگوید.

یا بِدهد به رسانه ها بعضاً گناهای خیلی خاص را اعلام کنند!

ما از این طرفند استفاده کردیم، وقتی تندیس شهید فهمیده را شهردار و شورا با راضی کردن مسئولین بالای شهر، با لودر از بیخ کندند! با تذکرات فروان فایده‌ای نبخشید! با فراخوان از بانوان شهر دعوت کردیم که برای شکایت به دادستانی  حاضر شوند. وقتی این فراخوان در فضای مجازی منتشر شد، بلافاصله تسلیم شدند و التماس کردند که فراخوان را لغو کنید؛ شهید فهمیده را با هر قیافه‌ای که دوست دارید نصب می‌کنیم.