در دنیایی که قرار است بشر از دوره کودکی خارج شود و به بلوغ برسد؛ متاسفانه عده‌ای دوست دارند که هیچ وقت عاقل نشوند.
کم کم به آخرهای سال 97 می رسیم، متاسفانه هنوز درد شرک آلود چهار شنبه سوزی های سالهای گذشته التیام نیافته است؛ که باید آماده یک خرافه شرک آلود دیگر باشیم.
زنده کردن سنت جاهلی.
در حالیکه ما به عنوان شیعه، از 1500سال پیش اینگونه هدایت شده ایم که روبروی آتش و چراغی روشن نماز نخوانیم، مبادا شیطان نفیر آتش پرستی را در گوش ما بدمد.
شرک جلی
چهار شنبه سوری یک شیوه شرک است؛ شرک یعنی این که انسان در حل مشکلات خود به غیر خداوند و اولیای او متوسل شود .وقتی از روشن کردن آتش تقاضای سلامتی و رفع بلا می کنیم، این ها همه سنمبل خرافه است.
تخریب طبیعت
همه ملل برای سرسبزی کشورشان بودجه های فراوانی صرف می کنند. متاسفانه برای شروع سال نو که خانواده ها تلاش می کنند تا چرکی و سیاهی را از منازل خود پاک کنند؛ عده‌ای با سوزاندن سرسبزی و زیبایی شهر، شروع سال نو را با تخریب جشن می گیرند.
آزار و آسیب رساندن
کم کم آتش بازی به پرتاب ترقه با صداهای خطرناک، دهه شصتی ها را به یاد جنگ می اندازد.
چه خانواده ‌های بسیاری که بر اثر پرتاب ترقه مردم را دچار نقص عضو کرده اند.
خلاصه این خرافه شرک آلود، منشا گناه و فساد های بسیاری است.
آسیب های مادی و معنوی را به دنبال دارد.

قسمتمان دیدار روی چون ماه امام خامنه‌ای شد، خدا را سپاس گذارم در زمانه‌ی غیبت که توفیق زیارت امام غایب را ندارم، خداوند جایگزین دلتنگی هایم را با دیدار نایبش تسکین می دهد.
هنگام برگشت از دیدار که پر از امید و نشاط بودم، سوار بر تاکسی به طرف فرودگاه می رفتیم.
هنگام اذان شد، راننده پرسید: ساعت پروازتان چند است؟
گفتم 40/5 دقیقه.
راننده گفت: اجازه می‌دهید در مسجد نماز بخوانیم.
خوشحال شدم که نماز را اول وقت می خوانیم، ولی تعجب کردم که راننده تاکسی در شهری مثل تهران، هنگام کار نماز اول وقت بخواند!
کنار مسجدی توقف کرد، نماز را خواندیم و حرکت کردیم.
راننده متوجه تعجب ما شده بود، گفت: همسرم که خیلی هم مذهبی نبود، دچار بیماری سختی شد؛ بعد از سختی ‌های بسیار مدت سه روز بیهوش شد.
بعد از سه روز از کما خارج شد. با سختی و لکنت زبان،گفت: من رفتنی هستم، فقط اجازه دارم که به شما بگویم که سؤالات سختی از شما بعد از مرگ خواهند پرسید.که مهمترین ها :
اول نماز اول وقت
دوم استغفار بسیار
سوم عفو و گذشت
چهارم احسان و نیکی به دیگران است. همسرم از دنیا رفت.از آن موقع مراقب نماز اول وقتم هستم.