واقعا امام خمینی همه این روز ها را می دیده است، سخنانی که در باره هر موضوعی فرموده اند امروز ما با آن درگیر هستیم. یکی از آن موضوعات مسئله عزادری برای امام حسین علیه السلام که باید زنده کننده روح اسلام باشد.

گریه ای که روح شهامت و مبارزه با ظلم را در خرد ها متبلور سازد، و انسان را به حرکت در آورد. ‘گریه بر عزای حسین باید پیوسته رویش داشته باشد که دارد. این همه مدافع حرم همه از گریه سیاسی بر عاشورا است.

اگر اندکی ریزش داریم اینها از اول مشکل اعتقادی داشته اند که  می توانستند در روز تاسوعا به خوش گذرانی بپردازند.

امام خمینی در لزوم تلاش سیاسى در مجالس مذهبى و عزادارى تأكید داشتند: «مجلس عزا نه براى این است كه گریه بكنند براى سید الشهداء اجر ببرند، البته براى این هم هست…بلكه مهم آن جنبه سیاسى است كه ائمه ما در صدر اسلام نقشه ‏اش را كشیده ‏اند كه تا آخر باشد» (صحیفه امام، جلد ۱۶ صفحه ۳۴۶)

امام گریه‏ ى بر سید الشهداء را نیز گریه سیاسى مى‏ دانستند و خاطرنشان ‏كردند: «مسأله، مسأله گریه نیست، مسأله، مسأله تباكى نیست، مسأله، مسأله سیاسى است كه ائمه ما با همان دید الهى كه داشتند مى‏ خواستند كه این ملت ‏ها را با هم بسیج كنند» (صحیفه نور، جلد ۱۳، صفحه ۱۵۳)

ایشان همواره بر حفظ جنبه ‏هاى سیاسى آموزه ‏هاى اهل بیت تأكید داشتند و خاطرنشان مى‏ كردند: «امروز ما به مجالس تعزیه و روضه بیشتر احتیاج داریم از سابق. این اجتماع سرتاسرى كشور، این دسته جات سرتاسرى كشور، امروز دیگر یك رنگ سیاسى پیدا كرده است و حق هم همین است… اگر ۳۵ میلیون جمعیت در این ماه محرّم، در این دهه محرّم، اجتماعات داشته باشند، خطبا هم بروند مسائل روز را برایشان بگویند و تعزیه بگویند و گریه بكنند براى سیدالشهدا، این یك شعارى است؛ یك شعار الهى است. «امروز دیگر ما انقلاب كرده ‏ایم، روضه دیگر لازم نیست» از غلط هایى است كه تو دهن ‏ها انداخته‏ اند؛ مثل این است كه بگوییم امروز ما انقلاب كرده ‏ایم، دیگر لازم نیست كه نماز بخوانیم.

انقلاب براى این است. انقلاب كردیم كه شعائر اسلام را زنده كنیم، نه انقلاب كردیم كه شعایر اسلام را بمیرانیم. زنده نگه داشتن عاشورا یك مسأله بسیار مهم سیاسى - عبادى است. عزادارى كردن براى شهیدى كه همه‏چیز را در راه اسلام داده یك مسأله سیاسى است؛ یك مسأله‏اى است كه در پیشبرد انقلاب اثر بسزا دارد.ما ملت گریه سیاسى هستیم، ما ملتى هستیم كه با همین اشك‏ ها سیل جریان مى‏ دهیم و خرد مى ‏كنیم سدهایى را كه در مقابل اسلام ایستاده است.» (صحیفه امام، جلد ۱۳، صفحه ۳۲۷)

اگر هزار سال هم عزاداری کنیم و اشک بریزیم، اما جهت گیری نداشته باشیم؛ و اهداف امام حسین را دنبال نکنیم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. هیچ مشکلی از جامعه حل نخواهد شد، ربا خوار، شراب خوار، قاچاقچی، اختلاسگر، ظالم در کار خودشان خواهند بود.

اگر در زمان جنگ رزمندگان ما توانستند با قلت نفر و نبود ادوات جنگی و عدم آمادگی پیروز شوند، به خاطر پیروی از امام حسین علیه السلام بود.

واگر الآن مسئولان دولتی نمی توانند مشکلات کشور را حل کنند چون از روش امام حسین علیه السلام دور شده اند و به روش فراعنه عمل می کنند.

وقتی مسئول اداره به کارمندش می گوید حق نداری در نماز جماعت که در مسجد جنب اداره است شرکت کنی، وقتی شهردار شهر در مراسم پارتی مختلط دستگیر می شود، خب با این وضع چهار شنبه سفید شکل می گیرد.

سخن معصوم که از روی هوا نیست وقتی فرمودند الناس علی دین ملوکهم.

روش امام حسین علیه السلام نیز سیاسى بود امام حسین علیه السلام اصلاح امت و جلوگیرى از انحراف در اسلام را از یك طریق كاملا غیر سیاسى و یا با كار فرهنگى و عبادى صرف دنبال نكرد، صرفا به دعا و عبادت و یا مسجد و موعظه اكتفا نكرد، بلكه حركتى كاملا سیاسى ایجاد كرد، به مبارزه حكومت جور رفت در برابر طاغوت ایستاد، انقلاب و قیامى برپا كرد كه حركتى كاملا سیاسى اجتماعى و هماهنگ با روح تعالیم اسلامى بود.
اگر حضرت امام حسین علیه السلام فقط در مسجد و مدرسه به‏ سر مى ‏بردند و قیام نكرده بودند شاید براى عده‏ اى این شبهه مى ‏شد كه آیا حضرت به سیاست التفات داشتند یا خیر.

آن وقت این شبهه شاید جاى طرح داشت كه آیا اسلام امام حسین سیاسى بوده است یا خیر. البته در آن صورت هم باید مى‏ دانستیم كه مصالحى حضرت را مجبور كرده است كه آشكارا علیه حكومت جور قیام نكند همین مسجد و مدرسه هم سیاسى است؛ اما حال كه امام حسین قیامى تمام عیار كرده است و به ‏صراحت كار خود را قیام معرفى كرده است و فرموده است: (انما خرجت لطلب الاصلاح) یعنى قیام كردم تا امت جدم را اصلاح كنم؛ آیا در چنین شرایطى اصلا جاى شك و شبهه هست كه آیا كار امام حسین سیاسى بوده است یا خیر.

امام به موعظه و توصیه و دعا و خطبه اكتفا نكردند. خون خود را براى اثبات حقانیت و در راه هدفى كه داشتند سرمایه كردند. امام حسین علیه حكومت جنگیدند. خون ایشان و اصحابشان در این‏ راه ریخته شد. با این احوال دیگر سخن از شك و شبهه در سیاسى بودن حركت حضرت مثل انكار روشنایى روز است.

پیام قیام امام حسین‏ در نفى هیأت و عزادارى سكولار
•امام حسین علیه السلام در یك حادثه ‏بى‏ هدف و تصادف ناگهانى به شهادت نرسید، بلكه یك قیام كاملا طراحى شده و هدفمند بود كه عاشورا را رقم زد.

امام حسین علیه السلام در یك انفجار كور و بى ‏هدف به شهادت نرسید، بلكه از قبل در نامه‏ هاى متعدد و در پیام‏ ها و سخنرانى‏ هاى مكرر اهداف قیام خود را كه اصلاح امت اسلامى و جلوگیرى از انحراف در دین بود مطرح كرده بود. امام حسین علیه السلام اصلاح امت و جلوگیرى از انحراف در اسلام را از یك طریق كاملا غیر سیاسى و یا با كار فرهنگى و عبادى صرف دنبال نكرد، صرفا به دعا و عبادت و یا مسجد و موعظه اكتفا نكرد، بلكه حركتى كاملا سیاسى ایجاد كرد، به مبارزه حكومت جور رفت در برابر طاغوت ایستاد، انقلاب و قیامى برپا كرد كه حركتى كاملا سیاسى اجتماعى و هماهنگ با روح تعالیم اسلامى بود.
از این جهت است كه در طول تاریخ زیارت امام حسین و عزادارى بر او نیز همیشه سیاسى بوده است. بنى امیه و بنى عباس از عزادارى و زیارت امام حسین مى‏ ترسیدند زیرا این عزادارى‏ ها جنبه‏ ى سیاسى و اجتماعى داشت.

عزادارى اى نبود كه صرفا بر سر زدن باشد و بر سر ظالم زدن را ترغیب نكند. عزادارى‏اى نبود كه صرفا گریه باشد ولى ایستادن در برابر دشمن را موجب نشود.

اكنون نیز هیأت ‏ها و عزادارى‏ ها باید سیاسى باشند. سیاسى بودن جداى از سیاست زده بودن است. سیاست اسلامى را در پیش گرفتن غیر از جناح بازى و سوء استفاده از منبر براى مقاصد گروهى و گروهكى است. 

هیأت سكولار و عزادارى فارغ از سیاست و اجتماعى از مسیر امام حسین علیه السلام منحرف شده است و از این جهت است كه رهبر معظم انقلاب تأكید مى ‏كنند كه هیأت سكولار و عزادارى سكولار نداریم.

همان‏طور كه حوزه‏ ى سكولار و دین سكولار نداریم و نباید داشته باشیم، زیرا هیأت و حوزه و عزادارى و دین سكولار خلاف آن‏چیزى است كه اولیاء دین ایجاد كردند.

این وهابیون عاجز چشم عباس را دور دیده اند.گمان می کنند که عباس زینب دست نداره!!!!

دست های عباس، گردن یاغیان بیدین را خواهد شکست.شاید به نظر دلسوخته ها این زمان طولانی باشد.

سالار کاروان اسراء کربلا هنوز پیام دار د.هرچند کمرش خمیده شده اما صبور است.

صبح نزدیک است!!!!

 یا ابا صالح شرمنده ایم!!!!

محسن حججی آمد تا جای عباس را پر کند که کرد!

اگر دست های عباس را قطع کردند !!

محسن را مثله کردند!!!

در زمانه ای که مستکبرین ادعای روشنفکری و خردورزی دارند!!!!!

عده ای از جوانان کال دنیای اسلام زباله های فکری آنان را نشخوار می کنند!!!

می دانیم که اگر شما را به عمه ات زینب قسم دهیم بر نمی گردانی این انسان های گمراه  را یا  دستشان بگیر و هدایتشان کن و یا از صفحه زمین …

جلوه ‏هاى شكوهمند واقعه عاشورا
عاشورا اوج فداكارى و ایثار است. همه تاریخ، همه عالم، مسأله عاشورا و حسین‏ بن ‏على علیه السلام و اصحاب وفادار او را با این خصوصیت شناخته‏ اند؛ فداكارى، ایثار در راه خدا و در راه تحقق اهداف الهى، لیكن مسأله عاشورا فقط این نیست. برجسته‏ ترین و نمایانترین خصوصیت عاشورا، همین فداكارى و شهادت است، ولى در ماجراى عاشورا، حقایق دیگرى هم وجود دارد.

از آغاز حركت از مدینه، بذر معرفت پاشیده شد -این یكى از خصوصیات حادثه عاشورا است- بذر بصیرت پاشیده شد. اگر مردمى، امتى از بصیرت برخوردار نباشند، حقایق گوناگون، كار آن‏ها را اصلاح نخواهد كرد؛ گره از مشكلات آن‏ها گشوده نخواهد شد. بنابراین اخلاص، موقع‏ شناسى، پاشیدن بذر یك حركت فزاینده تاریخى، از خصوصیات مهم عاشورا است. ماجرا فقط در ظهر عاشورا تمام نشد؛ در واقع از ظهر عاشورا یك جریانى در تاریخ شروع شد كه همچنان رو به افزایش و گسترش است. (۶/۹/۱۳۹۰) مقام معظم رهبری

هدف قیام عاشورا؛ شكست تفكر طاغوتى بنى امیه‏
یعنى بنى امیه را تا ابد شكست داد.

یعنى این اسلامى كه بنى امیه مى‏ خواست بد نمایش بدهد و با ادعاى خلافت برخلاف موازین انسانى عمل بكند، آن‏ را سیدالشهداعلیه السلام با نثار خون خودشان آن رژیم را، رژیم فاسد را شكست داد. (صحیفه نور، ج‏۷، ص‏۲۵۱)

بساط معاویه را كه مى‏ خواست اسلام را به ‏صورت یك امپراطورى در آورد، برگرداند به زمان جاهلیت و آن اوضاع جاهلیت، شكستش دادند.

یزید و اتباع یزید دفن شدند تا ابد و لعن مردم برآن‏هاست تا ابد لعن خدا هم بر آن‏هاست. (صحیفه نور، ج‏۱، ص‏۱۵۳) 

مقام معظم رهبری‏(مدظله ‏العالی): حادثه عاشورا باعث حفظ حقیقت و نورانیت اسلام شد

نهضت عاشورا؛ رمز جاودانگى اسلام ناب محمدى صلی الله علیه و آله هیچ‏وقت نباید امت اسلامى و جامعه اسلامى، ماجراى عاشورا را به‏ عنوان یك درس، به ‏عنوان یك عبرت، به‏ عنوان یك پرچم هدایت از نظر دور بدارد.

قطعاً اسلام، زنده به عاشورا و به حسین‏ بن‏ على علیه السلام است. همان‏طور كه فرمود: «و انا من حسین»؛ بنابراین معنا، یعنى دین من، ادامه راه من، به ‏وسیله حسین علیه السلام است.

اگر حادثه عاشورا نبود، اگر این فداكارى عظیم در تاریخ اسلام پیش نمى‏ آمد، این تجربه، این درس عملى به امت اسلامى داده نمى ‏شد و یقیناً اسلام دچار انحرافى مى‏ شد، از قبیل آنچه كه ادیان قبل از اسلام دچار آن شدند و چیزى از حقیقت اسلام، از نورانیت اسلام باقى نمى‏ ماند. عظمت عاشورا به این است.

مقام معظم رهبری‏(مدظله ‏العالی)(۱/۹/۱۳۹۱)

حضرت امام خمینی‏(ره): كُلُّ یَوْمٍ عَاشوُرا
یعنى مقابله همیشگى با ابرقدرت‏ها

حكومت طاغوتى بنى ‏امیه؛ تهدیدى براى اساس اسلام‏

گاهى كه وقایع روز عاشورا را از نظر مى‏ گذرانم، این سؤال برایم پیش مى ‏آید كه اگر بنى‏ امیه و دستگاه یزیدبن معاویه تنها با حسین علیه السلام سر جنگ داشتند، آن رفتار وحشیانه و خلاف انسانى چه بود كه در روز عاشورا با زن‏هاى بى ‏پناه و اطفال بى ‏گناه مرتكب شدند؟

بچه خردسال چه تقصیر داشت؟

زن‏ها چه تقصیر داشتند؟

نظرم این است آن‏ها با اساسْ سر و كار داشتند، بنى ‏هاشم را نمى‏ خواستند، بنى ‏امیه با بنى ‏هاشم مخالفت داشتند، نمى‏ خواستند شجره طیبه باشد. (صحیفه امام، ج‏۱، ص‏۲۴۳)

مبارزه با طاغوت‏ هاى زمانه‏ گریه‏ كردن بر عزاى امام حسین علیه السلام، زنده نگه‏داشتن نهضت (است؛) زنده نگه‏داشتن همین معنا (است) كه یك جمعیت كمى در مقابل یك امپراتورى بزرگ ایستاد؛ دستور است؛ آن دستور عمل امام حسین علیه السلام؛ دستور است براى همه؛ «كُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا وَ كُلُّ أَرْضٍ كَرْبَلاء»؛ دستور است به این‏كه هر روز و در هرجا باید همان نهضت را ادامه بدهید، همان برنامه را.

امام حسین علیه السلام با عده كم، همه‏ چیزش را فداى اسلام كرد؛ مقابل یك امپراتورى بزرگ ایستاد و «نه» گفت؛ هر روز باید در هرجا این «نه» محفوظ بماند. (صحیفه امام، ج‏۱۰، ص‏۳۱۵)

عاشورا با «نه» خود، یزیدیان را در طول تاریخ نفى كرد و به گورستان فرستاد. (صحیفه امام، ج‏۱۴، ص‏۴۰۵)
 «كُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا»؛ یعنى مقابله همیشگى با ظلم تا سرحد شهادت‏
عاشورا را زنده نگه دارید كه با نگه‏داشتن عاشورا كشور شما آسیب نخواهد دید. (صحیفه امام، ج‏۱۵، ص‏۳۳۳)

«كُلُّ یَوْمٍ عَاشوُرا وَ كُلُّ أَرْضٍ كَرْبَلا»؛این یك عبارت آموزنده است، نه معنایش این است كه هر روز كربلا است، هر روز بنشینید گریه بكنید؛ ببینید چه كرده، كربلا چه صحنه ‏اى بوده، هر روز این صحنه باید باشد؛ مقابله اسلام با كفر؛ مقابله عدل با ظلم؛ مقابله عدد كم با ایمان زیاد؛ در مقابل عدد زیاد با بى‏ ایمانى.

نه از جمعیت كم بترسید و نه از شكست بترسید؛ شكستى در كار نیست. وقتى كار براى خدا باشد، شكست تویش نیست. كشته بشوید، بهشتى هستید؛ بكشید هم بهشتى هستید. (صحیفه امام، ج‏۱۰، ص‏۸)

 آثار و بركات فردى‏

برگزارى مجالس عزادارى و اهتمام به آن، فوائد، آثار و بركات فردى فراوانى دارد كه به برخى از آن آثار اشاره مى‏ شود.

اوّل: آمرزش گناهان‏

طبق روایات، اگر كسى وارد جلسه عزاى امام حسین علیه السلام شود و عزادارى كند، گناهان او آمرزیده مى‏ شود. چنان‏كه از پیامبرصلی الله علیه و آله و ائمّه طاهرین علیهم السلام روایاتى در اهمیّت عزادارى و این‏كه گریه بر مصائب اهل بیتعلیهم السلام بهشت را واجب ‏گرداند، وارد شده است.

بحمدالله همیشه جلسات عزادارى رونق داشته و سزاوار نیست كسى خود را از فیض آن و نتایج مفید آن محروم سازد.

دوّم: ثواب فراوان‏

در روایات معصومین علیهم السلام براى عزادارى و زیارت امام حسین علیه السلام ، ثواب حج و عمره بیان شده است. حتّى در روایات آمده است كه افضل از همه اعمال است.

سوّم: حسن عاقبت‏

دست عنایت امام حسین علیه السلام روى سر عزاداران قرار مى ‏گیرد و به این واسطه، از عاقبت سوء و سرنوشت بد، مصون و در امان خواهند ماند. حسن عاقبت سه معنا دارد: اوّل این‏كه ذلت بعد از عزت پیدا نمى‏ كند. دوّم این‏كه تا آخر عمر، حالت انحراف براى او پدید نمى‏ آید و سوّم این‏كه هنگام مرگ، اهل بیت علیه السلام به فریاد او مى‏ رسند و او نزد ایشان سربلند است. جلسات عزادارى، هر سه معناى حسن عاقبت را براى عزاداران پدیدار مى‏ سازد.

چهارم: استجابت دعا

از دیگر فوائد عزادارى، استحابت دعا است. استجابت دعا در جلسات عزادارى، مصادیق فراوانى دارد و همواره بسیارى از نیازمندان، حاجات خود را در عزادارى امام حسین علیه السلام گرفته‏ اند و مى ‏گیرند.

هم‏چنین از منابع روایى برمى آید هر كس بر مصایب ائمه اطهار خصوصاً امام حسین علیه السلام بگرید و از این بابت محزون گردد:

۱. در روز جزاء با ائمه هدى علیهم السلام محشور خواهد بود.

۲. حضرت سیدالشهداءعلیه السلام براى سوگوار خود از خداوند طلب آمرزش مى‏ كند.

۳. عزادار اباعبداللّه علیه السلام مصداق كسى است كه در شادى اهل عترت شادمان و در حزن آنان اندوهناك و محزون است.

۴. در هنگام احتضار سوگوار اباعبداللّه علیه السلام ، ائمه هدى علیهم السلام حاضر مى‏ شوند و عزرائیل را به مراعات حال وى توصیه می ‏كنند به‏ حدى كه ملك الموت از مادر نسبت به او رؤوف‏تر است.

۵. سوگوار حماسه ساز عاشورا، از آب گواراى كوثر جرعه ‏هایى مى ‏نوشد و به میوه‏ هاى جنّت متنعم مى‏ شود.

۶. شفاعت رسول خداصلی الله علیه و آله شامل عزاداران امام حسین علیه السلام مى‏ شود.

۷. قبر ماتم دار كربلا نورانى است و از عذاب برزخى مصون مى ‏باشد.

۸. خداوند از این‏كه عزادار امام حسین علیه السلام را عذاب كند، پروا مى ‏كند.

۹. سوگواران و زائران در پرتو عرش الهى در مجلس منوّر در محضر اباعبداللّه هستند.

آثار روانى و تربیتى عزادارى سید الشهداعلیه السلام

مسأله گریه و عزادارى بر حضرت سید الشهداعلیه السلام آثار سازنده و تربیتى متعددى دارد ازجمله:

۱- زنده داشتن یاد و تاریخ پرشكوه قهرمانان نهضت‏ حسینى.

۲- الهام روح آزادگى، شهادت‏ طلبى، ایثار و حقیقت‏ جویى.

۳- پیوند عمیق عاطفى بین امت و الگوهاى راستین.

۴ -  اقامه مجالس دینى در سطح وسیع و آشنا شدن توده‏ ها با معارف دینى.

۵ - پالایش روح و تزكیه نفس.

۶ - اعلام وفادارى نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم و…

در یکی از سال های مدیریتم، دو نفر طلاب از گم شدن پول هایشان در خوابگاه شکایت کردند.
گفتم بررسی می کنم، فردا بیایید نتیجه کار را به پرسید.
در احوال این دونفر فکر کردم، دیدم این ها سه تا دوست هستند و تخت هایشان کنار هم است، برایم سوال شد، که چرا نفر سوم شکایت نمی کند؟!
فردا آمدند گفتند چی شد؟
گفتم از پول های دوستتان دزدی نشده است؟
گفتند چرا پول های او را هم برده اند!
پرسیدم چرا او شکایت نمی کند؟!
گفتند: او می گوید بنده خدا هرکسی بوده حتما نیاز داشته است، من حلالش می کنم.
من هم با تاکید گفتم: من دزد را پیدا کرده ام، منتها به او فرصت می دهم تا توبه کند اگر پول هایی را که برداشته به صاحبانش برگرداند من هم قول می دهم که این موضوع را مثل یک راز نگهدارم!
روز بعد هر سه نفر آمدند و گفتند کسی که پول هایمان را برده بود آورده و سرجایش گذاشته است.

که با کیسه ای برپشت، از خانه رسول خدا بیرون آمد، پرسیدند ابوذر چه بر پشت می بری؟
گفت: پیامبر را!
دشمنان خندیدند، گفتند: محمد می گفت راستگو تر از ابوذر روی زمین نیست!
همگان شاهد باشید، این ابوذر است که در روز روشن دروغ می گوید: ما را به مسخرگی گرفته است!

وقتی که ابودر از محاصره خارچ شد، پیامبر از پیاده کرد، پیامبر صلی الله علیه و آله از او پرسید اباذر چگونه جرات کردی راست بگویی؟!
نترسیدی جانم به خطر بیفتد؟
ابوذر گفت: جانم به فدای شما، به گفته شما اعتماد دارم که فرمودی النجات فی الصدق، نجات در راست گویی است.
رسول گرامى اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
آسمان سایه نینداخت و زمین بر نداشت صاحب لهجه اى كه راستگوتر از ابوذر باشد.

و این آیه مصداقش را نشان داد:
وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ یفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا(الإسراء/46)
(و بر دل هایشان پوشش هایی، تا آن را نفهمند؛ و در گوش هایشان سنگینی)
پندهاى جاویدان: ص 125.

ای مردم امیرالمومنین علیه السلام جنب الله است یعنی به خدابسیار نزدیک است.خداوند در کتاب خود، از زبان کسی که با علی علیه السلام مخالفت کرده، می فرماید: افسوس که در مورد جنب الله کوتاهی کردم.

خطبه غدیر

چگونه می توانیم خود را شیعه امیر المومنین  علیه السلام بدانیم، شاید درک درستی از تشیع نداریم؛ درست مثل کسی هستیم که وقتی در رشته تجربی دیپلم گرفته است؛ خودش را پزشک می داند!

بسیاری از مشکلات ما به همین خود شیفتگی برمی گردد، با دو رکعت نماز و یک ماه روزه گرفتن و انتخاب حجاب که به فلسفه این اعمال و رفتار ها نا آگاه هستیم، خیلی مغروریم که ما شیعه، و ازمابهتران هستیم.

اگر هر روز یکی از ویژگی های شیعه را که در وجود اهلبیت خود نمایی می کند را برای خود درس قرار می دادیم، همانگونه که برای تندرستی دنبال روشهای سنتی و غیره هستیم؛ شاید وضع و حالمان تغییر می کرد.

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
إنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ عَهِدَ إلَی فِی عَلِی بْنِ أبِی طَالِبٍ عَهْداً قُلْتُ: یارَبّ بَینْهُ لِی قَالَ: إنَّ عَلِیاً رایةُ الهُدَی وَ إمَامُ اوْلِیائِی وَ نُورُ مَنْ أطَاعَنِی وَ هُوَ الکلِمَةُ الَّتِی ألْزَمْتُهَا المُتَّقِینَ مَنْ أحَبَّهُ أحَبَّنِی وَ مَنْ أطَاعَهُ أطَاعَنِی.

خداوند از من درباره علی علیه السلام پیمانی گرفته است، (خداوند ابتدا سربسته و به طور مجمل عهد را از پیامبر صلی الله علیه و آله گرفت) به خدا عرض کردم: خدایا این پیمان را برای من بیان کن، خداوند فرمود: همانا علی پرچم هدایت و پیشوای دوستان من و نور کسانی است که مرا اطاعت می کنند و او همان کلمه ای است که من به متّقین الزام کردم، کسی که او را دوست داشته باشد، مرا دوست دارد و کسی که او را اطاعت کند، مرا اطاعت کرده است.[1]
1- پرچم هدایت
خدا وند چه بسیار بر بندگانش منت گذارده است، وجود مقدسی چون امیرالمونین که دیگر هیچ مادری نخواهد زایید را به عنوان راهبر و هادی قرار داد.
وجودی که مانند نور افکن شبهای تاریک را روشن می کند و راه را نشان می دهد.
وجود بزرگی که همانند فانوس دریایی در دریای مواج گمشدگان را به ساحل امن می خواند.
علی علیه السلام وجودش پرچم هدایت است و کسانی که راه حق و حقیقت را گم کرده اند باید به دنبال او حرکت کنند.
2 - پیشوای دوستان خدا
3-و نور کسانی که خدا را اطاعت می کنند

آیا ما را شیعه می توان نامید؟
کدامین عمل ما به رفتار و روش و منش حضرت شباهت دارد؟!
واقعا اگر کمترین شباهت را به ایشان نداریم ظلم بزرگی است که خود را شیعه بنامیم!
باید بگوییم ما دوستان دوستان شیعیانت هستیم!
شیعه بودن به این است که دنبال علی علیه السلام حرکت کنیم و علی علیه السلام در علم، تقوی، امانت، شجاعت، بی اعتنایی به دنیا و.. . پیشوای ما باشد.
علی علیه السلام مانند نوری است که همه به سوی او حرکت می کنند، چون نور جاذبه دارد و افراد را به سوی خود جذب می کند.
متأسّفانه پیوندهای بسیاری از افراد به آن حضرت، پیوند محبّت و توسّل و حاجت است، نه امام و مأموم و راهنما و راهبر، در حالی که نور وجود او باید تمام کسانی که خدا را اطاعت می کنند به سوی خود جلب کند و در زندگی از او الگو بگیرند.
4- علی علیه السلام کلمه ای است که خداوند به مؤمنین الزام کرد.

[1] تفسير نور الثقلين، ج 5، ص 73.

جغرافیدان فرانسوی متوفای 1242 هجری در مورد پیدایش فرقه وهابی چنین نوشته است.
که عرب خصوصا در بین یمنی ها، این گونه نقل می کردند که:شبان فقیری به نام سلیمان درخواب شعله آتشی را دیده که از زمین برخاست و سراسر زمین را فرا گرفت و هرچه را در مقابلش قرار می گرفت سوزانید، او خواب را برای تعبیر کننده خواب بیان کرد، او چنین تعبیر کرد که فرزندی از وی دولت نیرومندی بوجود می اورد که هر که را در برابرش قرار گیردنابود می کند.

این رویا در نوه او محمدبن عبدالوهاب تحقق یافت.
محمد وقتی بزرگ شد، نزد مردم شهر خود، به سبب آن خواب که معلوم نبود در باره او صادق است یا نه، عزیز محترم بود.

او ابتدا مخفیانه مذهب خود را اعلام کرد، جمعی از او پیروی کردند، سپس به شام رفت و در آنجا کسی از او تبعیت نکرد، بعد از سه سال به عربستان باز گشت و به نجد آمد و مذهب خود را آشکار کرد، سعود که مرد زیرکی و سیاسًی بود، مذهبش را پذیرفت.

محمد و سعود، هریک خود را به دیگری تقویت کردند، و محمد بن عبدالوهاب مذهبش را از راه شمشیر و کمک های سعود قوت بخشید بدین گونه سعود حکمران و سلطان منطقه شد و عبدالوهاب پیشوای مذهبی، و اولاد این دو، همین روش را ادامه دادند.
تارخ مکه

سفر و بحثمون هم ادامه پیداکرد.

همسفر خوب سنی گفت خب من معتقد هستم که پیامبر باید عاقلترین باشد از جهت عقلی هم باید

بعد از خودش جانشین معرفی کنه، حالا این جانشین و چه جوری معرفی کرده؟

گفتم :شما با منابع دینی خودتون چه قدر آشنایی داری؟گفت فقط اسمشون و شنیدم و چون عربی هستند

بلد نیستم بخونم.

گفتم: ماجرای غدیر خم رو که حتما شنیدی.

ادامه »

غدیر؛ تعیین الگوی همیشگی حکومت اسلامی است.وجود مقدس پیامبر صلی الله علیه و آله در روز غدیر امت را

به حال خود رها نکرده است، برای امت رهبر تعین کرده است.

غدیر از علی علیه السلام است، نه علی علیه السلام از غدیر.مساله ای نیست که بنفسه برای حضرت امیر یک

مساله ای را پیش آورد،، حضرت امیر علیه السلام مساله غدیر را ایجاد کرده است.

غدیر درس برپایی حکومت عدل است. انحرافی که پیدا شده است، علاوه بر همه انحرافات، همین انحراف است

که باور کردیم که سیاست به ما چه مربوط است.

وجه رنده نگه داشتن غدیر؛ تبعیت است. نه برای جشن و چراغانی و مداحی، این  کارها بشود خوب است، اما

باید بگیریم و یاد بدهیم که چگونه از غدیر پیروی کنیم.

غدیر تمسک به ولایت علی علیه السلام و زنده نگهداشتن غدیر و تبعیت از مقاصد حضرت است.

کسانی که مدعی هستند که ما شیعه هستیم، باید در قول، فعل و نوشتن و گفتن و همه چیز، از او پیروی کنند.

صحیفه نور

قرآن از ما خواست به هنگام نماز روى خود را از بيت ‏المقدس به سمت مسجد الحرام بگردانيم تا يهوديان

بر ما منّتى نداشته باشند. «لئلا يكون للناس عليكم حجّة» «1»

ولى امروز ما با دست خود، خود را وابسته مى‏ كنيم تا بر ما حجّت داشته باشند.

قرآن فرمود: «لَن يجعل الله للكافرين على المؤمنين سبيلا» «2»

و امروز كفار بر ما همه نوع سلطه ‏اى دارند.

قرآن فرمود: «لا تؤتوا السفهاء اموالكم»«3» 

و امروز سرمايه كشورهاى اسلامى به دست چه كسانى است؟

قرآن مى‏ فرمايد: «لا تَظلمون و لا تُظلمون» «4»

و در جامعه ما گروهى ظالم و گروهى مظلوم و بعضى نسبت به زيردستان ظالم و نسبت به ابرقدرت ‏ها

مظلوم هستند.

قرآن مى ‏فرمايد: «تؤدّوا الامانات الى اهلها» «5»

آيا امروز مسئوليت ‏ها و بودجه‏ ها و امكانات به دست كيست؟

قرآن مى‏ فرمايد: «لا تطع منهم آثما او كفوراً» «6»، «لا تطيعوا امر المسرفين» «7»،

«لاتطع من اغفلنا قلبه عن‏ ذكرنا و اتّبع هواه و كان امره فُرطا» «8»

و در آيات متعدّد مى‏خوانيم: «لا تتّبعوا اهواء قوم قد ضلّوا من قبل» «9»، «لا تتّبع سبيل المفسدين» «10»،

«لا تتّبع اهوائهم» «11»، «لا تتّبعان سبيل الذين لا يعلمون» «12»

و امثال اين آيات كه ما را از پيروى گنهكاران، كفار، اسراف كاران، غافلان، هواپرستان، غير معتدلان،

بدسابقه‏ ها، فسادگران و جاهلان نهى مى ‏كند.

آيا براستى در جوامع اسلامى، آيات فوق مورد توجه قرار گرفته و به آن عمل مى‏ شود؟

______________________________

 (1). بقره، 150.

 (2). نساء، 141.

 (3). نساء، 5.

 (4). بقره، 279.

 (5). نساء، 58.

 (6). دهر، 24.

 (7). شعراء، 151.

 (8). كهف، 28.

 (9). مائده، 77.

 (10). اعراف، 142.

 (11). شورى، 15.

 (12). يونس، 89.

تفسیر نور

يكى از فرصت ‏هاى استثنايى زمانى و مكانى فرصتى است كه زائران خانه خدا در مكه و مدينه به سر مى‏ برند.

مدينه شهرى كه بيشترين معصوم را در بردارد و صدها آيه قرآن و هزاران حديث از آنجا منتشر شد.

مكّه ‏اى كه بهترين نقطه زمين و فرودگاه جبرئيل و نقطه معراج رسول خدا صلى الله عليه و آله

و قربانگاه اسماعيل و هجرت‏گاه ابراهيم و شكنجه ‏گاه مسلمين صدر اسلام است.

در سرزمين وحى، خود را در برابر آينه قرآن قرار دهيم و زشتى و زيبايى خود را بنگريم كه استناد

به قرآن دقيق‏ تر، سريع‏تر، مؤثّرتر و مورد اتفاق همه مسلمانان مى‏ باشد.

قرآن مى‏ فرمايد: «انّ الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنكر» «1» ولى نماز ما، نه خود و نه جامعه ما را

 از فحشا و منكر باز نداشت. مشكل چيست؟

در مكه، سنگ‏ ها مرمر، آب زمزم، قبله بدون انحراف، جمعيت ميليونى، زير پا نفت، قرائت

امام جماعت عالى است، پس چرا اين نماز جلو بزرگ‏ترين منكرات را كه تجاوز دشمنان به

كشورهاى اسلامى و قتل عام مسلمانان است نمى ‏گيرد.

مشكل در اين است كه به شرايط و امورى كه بازدارنده انسان‏ ها از فساد و منكر است توجّه نمى ‏شود.

______________________________

تفسیر تور

 (1). عنكبوت، 45.

برای مراسم عروسی دعوتم کرده بود، نرفتم، گله کرد چرا نیامدی اگر مرده بودم حتما برای عزا می آمدی؟

گفتم: عزیز دلم، بیام توی عروسیی که پر از گناهه چکار کنم؟

گفت: دوماهه محرم و صفر سیاه پوشیدم و گریه کردم، برای دسته عزاداری گوسفند قربانی کردم،

خب برای ازدواجم شادی کردیم، کی گفته شادی گناهه؟!

در حالیکه چشمم به تابلوی زیبای « کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا »که بالای سرش خودنمایی میکرد نگاه می کردم،

گفتم :پس معنای کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا که بالای سرت به دیوار کوبیده ای چی می شه؟!

گفت: تو میگی که همیشه سیاه بپوشیم و گریه کنیم؟!

گفتم: من کی چنین حرفی زدم؟!فدات بشم، چون به معنای عاشورا و کربلا توجه نکردی؛.ازش پرسیدم

امام حسین علیه السلام برای چی از مدینه خارج شد و به طرف کربلا رفت ؟

گفت : برای اینکه با یزید بیعت نکنه.

گفتم : چرا نخواست با یزید بیعت کنه؟

گفت:چون یزید اهل گناه و ظلم بود و خودش را جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله می دانست.

گفتم: یعنی امام حسین علیه السلام برای دوماه محرم و صفر با یزید بیعت نکرد؟!

گفت: چرا مسخره می کنی؟!

گفتم تو خودت این حرف را زدی، دوماه گریه کردم وسیاه پوشیدم کافیه،.

در حالیکه امام حسین علیه السلام با قیامش تا قیامت به همه مردم پیام داد که زندگی شون بدون ظلم باشه.

و حالا تو می گی که ما تو عروسی کدام ظلم را انجام دادیم .

در حالیکه گناه یعنی ظلم، یعنی ضد عدالت.

و عدالت یعنی قرار دادن هر چیزی سر جای خودش،.گناه کردن و انجام ندادن واجب، یعنی قرار ندادن کار در جای خودش، می شه ظلم، وقتی در عروسی شما رن و مرد نامحرم درهم می شوند و با آهنگ نامشروع مجلس آلوده می شه.

و انجام گناهان دیگر مثل اسراف در خوردنی ها و …، این یعنی بر خلاف کل یوم عاشورا….،

من همین طور پشت سرهم از تخلفاتشان در سایر کارهایشان می گفتم که دیدم با دهان باز و چشم های

گرد شده به من نگاه می کنه!

گفت: اینها رو که گفتی همه کارهای گناه و حرام و ظلم بود!

گفتم: بله پس خیال کردی ثواب می کنی!

گفت: پس چطور شادی کنیم و عروسی و جشن بگیریم؟!اصلا چطوری زندگی کنیم؟!

گفتم: آفرین حالا شدی مثل یه آدم عاقل و بالغ.

.کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا به ما می گه در تمام زندگی با ظلم مبارزه کن.

یعنی، این ظلم چه از طرف دوست تو باشه یا از طرف همسایه ات باشه و یا از طرف هر کسی دیگری باشه.

حتی خودت!

گفت: خودم!

گفتم بله خودت، اگر سرکار میری نباید کم کاری کنی، باز تعجب کرد این دیگه کجاش ظلمه؟!

گفتم باز که رفتی سر خونه اول، مگر نگفتم: عدالت یعنی قرار دادن هرچیزی سر جای خودش، کم کاری هم،

از مصادیق ظلمه مثلا شما باید در یک روز به 10 تا پرونده رسیدگی کنی ولی با دیر رفتن و سر کار؛ چرت زدن

و غیره…، و در نتیجه رسیدگی نکردن به پرونده ها، این یعنی ظلم و به شعار کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا عمل نکرده ای!

اگر در تمامی ابعاد زندگی این شعار مقدس ساری و جاری باشه .

از درونش اقتصاد مقاومتی، انقلابی عمل کردن و جهادی عمل کردن، حفظ کانون خانواده متولد می شه.

کارگر با تولید کیفیت دار و تاجر در واردات و صادرات حلال، پزشک در معالجه، دانشجو در آموختن،

استاد در آموزش دادن، معلم در تربیت کودک و نوجوان و همینطور از پایین ترین رده

تارده بالای مسئولین کشوری در معاهدات و مذاکرات با کفار و خارجی و غیر خارجی تحت تاثیر قرار می گیرند.

اینها رو که گفتم:عمل به تکالیف بود، در حالیکه عاشورا و کربلا درس های مهمتری هم داشته از جهت انسانیت،

آزادگی، ایثار، فداکاری و رسیدگی به محرومان، گذشت، دلسوزی و هدایت گمراهان، همه و همه روش

زندگی عاشورایی است.

زمانی که به سبک زندگی عاشورایی عمل کردیم یعنی در لبیک گویی به هل من ناصر حسینی صادق بوده ایم،

در غیر این صورت خودمان و دیگران را فریب داده ایم وخدای ناکرده به روش یزیدیان عمل کرده ایم.

در آخر گفت: متاسفم برای خودم، فکر می کردم هم در عاشورا خیلی ثواب کرده ام و همینطور در عروسیم؛

در حالیکه با جهالتم ثواب عاشورا را در عروسی پر از گناه سوزاندم، و کارهای اشتباه دیگرم سر جای خودش!!

باز جای شکرش باقیه که تا دیر نشده سبک زندگیم را عوض کنم، و ممنونم که بهم تذکر دادی!

موسم حج، فرصت تأمل و تعمّق در قضایاى مهم جهان اسلام است‏‏

ظرفیت‏ هاى فردى و اجتماعى حج ابراهیمى‏
حج مى ‏تواند بنده‏ ى مؤمن و اهل خشوع و تدبّر را به مقامات معنوى نائل سازد و از او انسانى والا و نورانى

بسازد؛ همچنان‏كه مى‏ تواند از او عنصرى بابصیرت و شجاع و اهل اقدام و مجاهدت پدید آورد.

هر دو سوى معنوى و سیاسى و فردى و اجتماعى در این فریضه ‏ى‏بى ‏نظیر، بسى برجسته و نمایان است و جامعه

‏ى مسلمان، امروز به هر دو جنبه بسى نیازمند. (9/6/1396)

توجه به ابعاد اجتماعى حج ابراهیمى‏

حج مظهر وحدت اسلامى است، رنگ ‏هاى مختلف، پوست‏ هاى مختلف، ملّیّت ‏هاى مختلف، شناسنامه ‏هاى

مختلف، مذاهب مختلف، سلیقه‏ هاى مختلف همه در كنار هم و مثل هم. همه باهم طواف مى‏ كنند، باهم سعى

می كنند، باهم در عرفات و مشعر وقوف مى‏ كنند؛ این وحدت خیلى چیز مهمّى است.

همدلى اسلامى، مظهر واقعى همدلى و هم‏زبانى در حج است؛ نه‏ فقط براى ملّت ایران، [بلكه‏] براى همه‏ ى

مسلمانان جهان؛ براى امّت اسلامى. (31/5/1394)