#جلسه_سیزدهم
#دروس_آخرالزمانی
قرآن محوری

فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ آن مقدار که می‌توانید از قرآن تلاوت کنید.
خانه‌هایتان را با تلاوت قرآن نورانی کنید
خدا را خدارا در باره قرآن، مبادا دیگران در عمل بر شما پیشی بگیرند

دجال اصلی ترین دشمن امام زمان و قرآن در پایان زمان است
قرآن و امام زمان، هردو یک حقیقت واحد و دارای رسالت و آرمان‌های مشترکند و دجال، دشمن این دو حقیقت واحد است و با تمام آرمان‌های قرآنی ک مهدوی سر ستیز دارد.

از این رو یکی از مهمترین راهکارهای عملی دجال ستیزی رویکرد حقیقی و عملی به قرآن و در یک کلام قرآن محوری است.

بذر فطرت با آب ادب و حکمت جوانه می‌زند و با دوام جرعه نوشی از چشمه سار معرفت و معنویت به بار می‌نشیند.

و این در حالی است که سرچشمه معرفت و معنویت و منبع ادب و حکمت قرآن است.

بدانی که این اندرز دهنده‌ای است که در اندرز آن فریب نیست و راه نمایی است که گمراه نمی‌کند، سخنگویی است که دروغ نمی‌گوید .

هرکس با قرآن همنشینی کند، چون برخیزد، چیزی بر او افزوده شده و چیزی از او کاسته است. به هدایتش افزوده و از کوردلی‌اش کاسته است.

این در حالی است که دجال ،اصلی ترین دشمن قرآن و امام زمان ، هزار رنگ وهزار چهره ای فریبکار ؛ و گمراه کننده است.دروغگوی کذاب است

هرکسی از دجال پیروی کند با دجال صفتان نشست و برخاست کند، بر ظلمت و گمراهی و کوردلی‌اش افزوده شود و از هدایت و فضیلتش کاسته شود.

احساس زیبای رها شدند از فتنه زمینیان و پر گشودن به سوی آسمان و هم پروازی با فرشتگان، از آرزوهای فرادنیایی هر انسان برای داشتن یک زندگی نورانی و خدایی است.

فرار از جلوه فروشی‌های هزار رنگ دجال و گشودن راهی به سوی هدایت های ویژه مهدوی، هنر رادمردان برگزیده الهی است

که در پرتو انس با معارف قرآن و عملی ساختن دستور العمل‌های الهی آن تحقق می‌یابد.

از سعادتمندی‌های مردان و زنان بزرگ ، استفاده چند منظوره از محیط خانه و خانواده است.از بهترین بهره برداری‌ها از یک مسکن خاکی، تبدیل آن به خانه افلاکی‌، فرودگاهی نورانی و خروج گاه‌ربانی است.

که این همه تنها از انس خانه و خانواده با قرآن رقم می‌خورد.
خانه‌ای که در آن قرآن خوانده می‌شود و از خداوند در آن یاد می گردد، برکتش بسیار می‌شود، فرشتگان در آن حضور می‌یابند .

 شیاطین آنجا را ترک می‌کنند ، و آن خانه برای آسمان نشینان چنان می‌درخشد که ستاره برای زمینیان ؛

و خانه‌ای که در آن قرآن خوانده نمی‌شود و نامی از خدا در آن برده نمی.شود کم برکت می.شود و شیاطین در آن حاضر می‌شوند.

بر همین اساس تلاوت قرآن در هر خانه باعث فراری شدن شیاطین از حریم آن خانه می‌گردد و این است رمز فاصله گرفتن خانه و اهلش از دجال و شیاطین او

بیوتهم مملوه شیاطین و خانه.های پیروان دجال از شیاطین لبریز می‌گردد

*  روزی که امام خمینی «ره»  نامه معروف و تاریخی  به میخائیل گورباچف آخرین رئیس جمهور شوروی در زمینه مرگ کمونیسم و توجه  به پرهیز از تکیه به غرب هشدار داد .11 دی 1367 امام خمینی در شرایطی از صدای شکسته شدن استخوان‌های مارکسیسم سخن به میان آورد که اتحاد جماهیر شوروی هنوز به عنوان یک مجموعه و یکی از قدرت‌های برتر جهان برقرار بود، جنگ سرد هنوز خاتمه نیافته بود، دیوار برلین به عنوان نماد جدائی شرق و غرب، فرو نریخته و حاکمیت کمونیسم بر قانون اساسی شوروی و مقدرات مردم در جمهوری‌های این کشور، هنوز برقرار بود.

نامه تاریخی امام خمینی (س) توسط هیأت منتخب ایشان مرکب از آیت الله جوادی آملی، محمدجواد لاریجانی و مرحوم خانم مرضیه حدیده چی دباغ، 13دی 1367در مسکو به گورباچف تحویل داده شد. هیچ کس باور نمی کرد که این نامه نتیجه بدهد! و چه زود پیشگویی آن امام بزرگ روشن شد. ما عوام و خواص همیشه عجول هستیم، منتظر نتایج وعده های خداوند نمی مانیم!

* وقتی که پوتین هدیه اش برای رهبری قرآن بود، شاید در نگاه اول تقدیم قرآن از طرف یک مقام مسیحی مذهب به یک مقام مسلمان جلب نظر کند و حداکثر نگاه توأم با احترام مقامات روسی به دین اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران را به ذهن متبادر نماید؛ اما با یک تحلیل کوتاه می‌توانیم به جنبه‌های دیگری از هدیه مقام ارشد روسی به رهبر انقلاب پی ببریم.از جهاتی شاید هوشمندانه‌ترین انتخاب پوتین و یا مشاورانش برای دیدار با مقام معظم رهبری بوده است.وقتی ‌که غرب و غول‌های رسانه‌ای‌اش درصدد معرفی اسلام به‌عنوان یک دین خشن که خروجی کتاب مقدسش، گروه‌هایی مانند القاعده، داعش، طالبان، بوکو حرام و… هستند، رئیس‌جمهور روسیه با تقدیم قرآن درواقع نگاه غربی‌ها به دین اسلام و قرآن را به چالش کشیده است، صدالبته وجود جمعیت قابل‌توجه مسلمانان در فدراسیون روسیه و در جمهوری‌های خودمختار این فدراسیون شامل داغستان، تارتارستان، اینگوش، چچن و… در نگاه رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه بی‌تأثیر نبوده است.

*  نتیجه این سوغاتی مقدس، در سخنان پوتین  در پنجمین نشست سه جانبه ایران – ترکیه – روسیه در آنکارا با صدور بیانیه‌‏ای مشترک از سوی روسای جمهور سه کشور مشخص می شود.  این نشست علاوه بر موضوع سوریه ، حاشیه هایی داشت که می‏‌توان حتی آن را پررنگ تر از متن دانست.

* ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در بخشی از کنفرانس مطبوعاتی مشترک خود با سران ایران و ترکیه با استناد به آیه‏‌ای از قرآن کریم، به تحولات یمن نیز پرداخت. «ولادیمیر پوتین» در نشست آنکارا بحران یمن را فاجعه انسانی توصیف کرد و حل آن را از طریق گفت ‏وگو معرفی کرد.

* ولادیمیر پوتین اظهار داشت:« از آنجا که در ترکیه کشوری با اکثریت مسلمان حضور دارم نمی توانم به آیه‌‏ای از قرآن کریم اشاره نکنم که در آن گفته شده است، رحمت خداوند را به یاد بیاورید، شما زمانی دشمن یکدیگر بودید». « خداوند قلوب شما را سازش داد و شما را برادر یکدیگر کرد.»* رئیس جمهور روسیه با بیان اینکه فکر می‏کنم با توجه به این(آیه) باید اقدام کرد، افزود:« در رابطه با عربستان باید گفت که در قرآن بر غیرقابل قبول بودن خشونت به غیر از دفاع از خاندان تاکید شده است.»

* کشورهایی مانند بحرین، امارات و عربستان دستورات قرآن کریم مبنی بر برادری و اخوت و عدم کشتن مسلمانان دیگر را نادیده گرفته اند و در حال به شهادت رساندن مسلمانانی از بحرین، سوریه و یمن هستند. عربستان و امارات تنها در یمن بیش از ۶۱ هزار غیر نظامی و ۸ هزار کودک را به شهادت رسانده اند.

* در واقع برخی از کشورهای اسلامی در حالی به دنبال کشتار دیگر مسلمان هستند که قرآن کریم به عنوان قانون اساسی برای همه مسلمانان، تکلیف همه مسلمانان را تعیین کرده و چارچوب‏‌های رفتاری را مشخص کرده است.

* در حدیثی از پیغمبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) آمده است: الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ، لایَظْلِمُهُ، وَ لایَخْذُلُهُ، وَ لایُسَلِّمُهُ: «مسلمان، برادر مسلمان است، هرگز به او ستم نمی کند، دست از یاریش بر نمی دارد، و او را در برابر حوادث تنها نمی گذارد».

* با این همه تاکیدات اسلام بر برادری و اخوت بین مسلمانان و عدم ظلم به دیگر مسلمانان باز عربستان، امارات و بحرین باید این توصیه و دستورات قرآن کریم را از یک رئیس جمهور مسیحی بشنوند. این مسئله بسیار تاسف آور است.

کلاس ششم قدیم را می خواند، در مسیر خانه تا مدرسه از جلوی کلیسا عبور می کرد. از روی کنجکاوی وارد کلیسا شدم، کشیش با رویی گشاده استقبال کرد.

من و دوستانم را در ردیف جلو کنار دختران زنار بسته می‌نشاند. این دیدار ها تقریبا هر یکشنبه تکرار می شد.

با جزوه‌های تبلیغی مسیحیت از ما پذیرایی می کردند.

تا اینکه یک روز، کشیش سؤالی از من و دوستانم کرد؛ گفت: ما از شما در کلیسا با روی باز و لبخند استقبال می کنیم و در جمع خودمان با صمیمیتمی پذیریم.

اما روحانیون مسلمان ما را به مسجد راه نمی دهند، و چنین رفتاری را با ما ندارند.

دوستان بازیگوش و سبک مغز شروع کردند به اراجیف گفتن، که روحانیون مسلمان قشری، و دور از تمدن هستند.

من از شرم تحمل شنیدن چنین سخنانی را نداشتم، بسیار ناراحت شدم.

از کشیش اجازه خواستم، رفتم روی سن کنار کشیش پشت تریبون ایستادم، گفتم: پرسشتان را یک بار دیگر تکرار کنید. بعد از پرسش دوباره او، با استمداد از اهل بیت(علیهم السلام)شروع کردم به پاسخ دهی.

گفتم: حضرت محمد(ص) فقط یک دختر داشت، به نام حضرت زهرا(س) که فخر زمین و آسمان است، یازده نوه که  ائمه معصوم هستند؛ که خداوند نام هیچکدام را در قرآن ذکر نکرده است.

اما نام حضرت عیسی(ع) و مادر محترمش، مریم مقدس، را به کرات در قرآن ذکر کرده است. برای پاک بودن مریم، از هر تهمتی ، حضرت عیسی می فرماید«انی عبدالله…» و ما مسلمانان حضرت عیسی را به عنوان پیامبر الهی قبول داریم؛ مریم را یکی از چهار زن پهشتی می‌دانیم.

بنابراین کلیسا برای ما خانه آشناست، و میزبان هم ما را می شناسد.اما شما مسیحیان حضرت محمد(ص) را به عنوان پیامبر الهی قبول ندارید، در نتیجه مسجد خانه شما نیست و میزبان شمارا نمی شناسد!

تا سخنم به اینجا رسید، کشیش عصبانی شد، و ما را خشونت و توهین از کلیسا بیرون کرد، گفت دیگر حق ندارید به کلیسا بیایید!

کتاب بحرانهای آذربایجان

.هدف قرآن از هنر
هنرتصویرگری در قرآن اسلوبی تفننی و محدود نیست که به طور جسته و گریخته و تصادفی در چند جایی از قرآن به کار رفته باشد بلکه این شیوه یک قانون کلی و روش شایع در قرآن است که به اعتقاد برخی از محققان از نظر کمی، سه چهارم قرآن را در برمی گیرد. در اسلوب قرآن کریم تصویر و نمایش ابزار ارزشمندی است که با تصویرها سیمای پر احساس و خیال، پرورش می‌یابد و از آن معنای ذهنی تعبیر می‌کند. از آن حالت روانی و حادثه محسوس جلوه می‌نماید.پیوسته با سیماهایی که ترسیم می‌کند پله پله ترقی می‌کند و به همه ی آن‌ها زندگی ممتاز می‌دهد و با حرکت سازنده به معنای ذهنی یک هیکل زنده می‌بخشد و ناگهان می‌بینی همین حالت روانی یک تابلوی درخشان است با یک جلوه گاه پر فروغ که نمونه انسانی شاخص و زنده است.
سید قطب، تصویر فنی:نمایش هنری در قرآن، ص56

منبع نقش هنر

رابطه انسان و هنر
از آنجایى كه سعادت انسان و هدایت وى موضوع اصلى دین بوده و هنر نیز توسط انسان پدید مى‌آید، در گذشته رابطه ی جامعه و هنر همچون رابطه ی جامعه با دین بود. اگر دین، دینى الهى، تكریم كننده انسان بوده و آورنده‌ی دین نیز با جامعه قرابت و همزیستى داشت، هنر نیز چنین بود. به این معنا همان طور كه دین قصد هدایت انسان به سمت رستگارى و فلاح و در واقع راهنمایى براى رجعت او به اصل خویش را دارد، هنر نیز باید بتواند انسان را به اصل خویش، متذكر سازد.
از طرفی دین هم دارای ویژگی هایى است که هنر باید بتواند پاسخ گوى مناسبى براى این ویژگی‌ها باشد. در واقع رابطه ی هنر با انسان از طریق همین ارتباط برقرار مى‌‌‌‌‌‌‌شود  به این ترتیب كه:هنر باید بتواند فضاى مناسبى را براى رشد و كمال انسان فراهم كند و خود واجد معنایى باشد كه معنویت دینى را به ذهن متبادر نماید. هنر باید معنادار بودن حیات را متذكر شود. در واقع به آگاهى، علم و معرفت منجر شود.

هنر باید مبدأ و به خصوص مقصد نهایى حیات انسان را به او متذكرشود. هنر باید چگونگى زیستن را نیز به انسان تعلیم دهد. هنر باید زیبایى و حسن و تعادل و سایر قوانین حاكم بر عالم وجود كه مخلوق خداوند هستند و از طریق علم شناخته مى‏‌شوند را در تولیدات انسانى به كار بندد. هنر باید جاودانه‏‌ها و جاودانگى‏‌ها را تذكّر دهد. هنر باید از ایجاد غفلت و بى‏‌خبرى در انسان جلوگیرى كند.
در هنر باید به دنبال ساختن انسان و اثرات دایمى بود و نه اثرات موقّت كه به محض قطع ارتباط با هنر، اثرات مثبت و سازنده آن نیز از بین برود.هنر باید بتواند روح ناآرام انسان را كه مدام در پى اصل خویش است آرام نماید و در واقع باید با زیبایى خود بتواند روح انسان را به ماندن در كالبد مادى، تشویق و ترغیب و راضى نماید.
بنابراین تغییری که هنر بر روح انسان می‌گذارد تغییری عمیق، ماندگار و طولانی‌تر است.این هدف را قرآن تضمین کرده است.

نقش هنر در انتقال مفاهیم اخلاقی

استفاده از هنر در تبلیغ دین
در هرگونه گفتار، نوشتار و یا حتی رفتار، دوانگیزه‌ی توامان وجود دارد: مفهوم آفرینی حس انگیزی سیل معانی و مفاهیم، خود آگاه مخاطبان را هدف می‌گیرد؛ اما گفته و نوشته ای که در شنونده و یا خواننده‌ی خود، حس را بر می‌انگیزد، بیشتر در ضمیر ناخودآگاه او می‌نشیند.خود آگاه آدمیان، هماره در معرض آفت‌ها و آسیب هایی است که هجوم مفاهیم مشابه و نوآیین و دگردیسی‌های بر آمده از عوامل شنیداری و دیداری، بر او تحمیل می‌کند؛ اما آنچه به بال حس در آشیانه‌ی بلند جان انسان‌ها می‌نشیند، کمتر در دسترس تغییر و تحول قرار می‌گیرد.شاید به همین دلیل باشد که آن چه ما در کودکی می‌آموزیم، استحکام و بقای بیشتری دارد؛ زیرا دریافت‌های کودکانه، بیشتر از دهلیز حس است تا رهگذر عقل، از این رو، گویندگان و نویسندگان و یا شاعرانی که آماج کلمات و لحن آنان، ناخود آگاه حس آشنای مخاطبان است، توفیق بیشتری در تاثیر گذاری هدفمند دارند. افزون براین، زبان عاطفه و خیال انگیز، ظرفیتی فراختر از عادات و آداب معمول در زندگی مخاطبان پدید می‌آورد و آنان را برای پذیرندگی و پاسخ‌های مثبت، آماده تر می‌کند.
به همین سائقه است که عروس قرآن قرن هاست که در حجله‌ی تذهیب نشسته و شاهد نیایش در سراپرده‌ی محراب هایی روی می‌نماید که هر گوشه‌ی آن به هزارذوق و سلیقه آراسته است؛ و باز به همین حجت موجه است که کارکردهای تبلیغی، از هرچه گریز داشته باشند، از هنر و هنروری ناگزیر است. تبلیغ دینی، بی چاشنی هنر و بی هنر آراستگی به ذوق، محرابی را می‌ماند که از بر هم نهادن خشت و گل بالا رفته است یا دست نوشت قرآنی را شبیه و مانند است که نازیبا نویسی، آن را بر کاغذی نامرغوب، سیاه و سفید کرده است. چنین آفرینش هایی، نه چشمی را می‌نوازد و نه دلی را می‌ربایند و ناگزیر به کمترین حضور در چشم و دل بیننده، باید که رضایت دهند.از دیگر سوی، در تبلیغ آن چه قرار است از زبانی و یا قلمی در دلی بنشید، قدسی ترین مفاهیم لامکانی است.چنین آموزه‌های مقدسی، قالبی در خور خود می‌خواهند و اگر در جامه‌ی فاخر در نیاید، سر از پرده‌ی غیرت و غیبت بیرون نمی آورند .نقش و نگاری سزاوار این تشریف شاهانه است که خود بهره‌ها از عالم قدس و رشحه‌ها از دریای ذوق، که خود پرورده‌ی رب جمیل اند داشته باشد.
یکی از کارهای بشر تبلیغ دین است. به این معنا که مجموعه آموزه‌های وحیانی اسلام را از طریق تمامی اشکال هنر به دیگران برساند.
از آن جایی که خداوند خود در همه سازه‌ و کارهایش جنبه‌های زیباشناختی و هنری را ملاحظه و به کار گرفته، بر مبلغان دین است که از همه حوزه‌های هنری از هنر نخستین یا هشتمین هنر شناخته شده استفاده کنند. چرا که هرگز هیچ کار و سازه ای را نمی‌توان یافت که دارای هدف و پیامی نباشد حتی اگر گفته شود که هنر برای هنر؛ چرا که در این گزاره نیز هدف به خوبی تعریف شده و دارای پیامی خاص با اهداف خاص است.
از نظر قرآن، اگر کاری فاقد هنر و پیام باشد اصولا شکل نمی‌گیرد بلکه هر کاری با میزانی از هنر و پیام شکل می‌گیرد و تحقق می‌یابد. اما اگر میزان هنر و پیام در آن بسیار کم باشد، این کار از مصادیق لهو و لعب خواهد بود؛ چرا که این میزان از بی هنری و بی پیامی، از دایره سلامت و صحت خارج شده و به بطلان و فساد متمایل خواهد بود.

نقش هنر در انتقال مفاهیم اخلاقی

قرآن از ما خواست به هنگام نماز روى خود را از بيت ‏المقدس به سمت مسجد الحرام بگردانيم تا يهوديان

بر ما منّتى نداشته باشند. «لئلا يكون للناس عليكم حجّة» «1»

ولى امروز ما با دست خود، خود را وابسته مى‏ كنيم تا بر ما حجّت داشته باشند.

قرآن فرمود: «لَن يجعل الله للكافرين على المؤمنين سبيلا» «2»

و امروز كفار بر ما همه نوع سلطه ‏اى دارند.

قرآن فرمود: «لا تؤتوا السفهاء اموالكم»«3» 

و امروز سرمايه كشورهاى اسلامى به دست چه كسانى است؟

قرآن مى‏ فرمايد: «لا تَظلمون و لا تُظلمون» «4»

و در جامعه ما گروهى ظالم و گروهى مظلوم و بعضى نسبت به زيردستان ظالم و نسبت به ابرقدرت ‏ها

مظلوم هستند.

قرآن مى ‏فرمايد: «تؤدّوا الامانات الى اهلها» «5»

آيا امروز مسئوليت ‏ها و بودجه‏ ها و امكانات به دست كيست؟

قرآن مى‏ فرمايد: «لا تطع منهم آثما او كفوراً» «6»، «لا تطيعوا امر المسرفين» «7»،

«لاتطع من اغفلنا قلبه عن‏ ذكرنا و اتّبع هواه و كان امره فُرطا» «8»

و در آيات متعدّد مى‏خوانيم: «لا تتّبعوا اهواء قوم قد ضلّوا من قبل» «9»، «لا تتّبع سبيل المفسدين» «10»،

«لا تتّبع اهوائهم» «11»، «لا تتّبعان سبيل الذين لا يعلمون» «12»

و امثال اين آيات كه ما را از پيروى گنهكاران، كفار، اسراف كاران، غافلان، هواپرستان، غير معتدلان،

بدسابقه‏ ها، فسادگران و جاهلان نهى مى ‏كند.

آيا براستى در جوامع اسلامى، آيات فوق مورد توجه قرار گرفته و به آن عمل مى‏ شود؟

______________________________

 (1). بقره، 150.

 (2). نساء، 141.

 (3). نساء، 5.

 (4). بقره، 279.

 (5). نساء، 58.

 (6). دهر، 24.

 (7). شعراء، 151.

 (8). كهف، 28.

 (9). مائده، 77.

 (10). اعراف، 142.

 (11). شورى، 15.

 (12). يونس، 89.

تفسیر نور

جزءبیست وچهارم سوره فصلت آیه 26
وَ قالَ الَّذينَ کَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فيهِ لَعَلَّکُمْ تَغْلِبُونَ
کافران گفتند: «گوش به این قرآن فراندهید و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید ، شاید پیروز شوید!»
پ ن
متاسفانه در دوران معاصر افرادی مثل سروش و گنجی و…بقیه یاران شیطانیش تلاش می کنند که قرآن را ثمره تجربیات پیامبر معرفی کنند.
با این آیه مشخص می شود کسی که این گونه ادعا کند کافر هستند.

وصف خاطره ای از ماه رمضان
بنام خدای سختی ها
رمضان ماه مناجات و دعا رمضان پر بود از شور و صفا
ماه خالص شدن از کبر و ریا رمضان ماه رسیدن به خدا
فصل تابستان بود، فصل رسیدن زردآلوها و گرمای هوا سوزناک بود از طرف دیگر هم ماه رمضان، ماه روزه داری و انسانیت بود. روز اول رمضان خیلی برایم سخت گذشت چون یازده ماه روزهای خود را با خوردن و خوابیدن و غفلتی به سر کرده بودم. ظهر با صدای الله اکبر از جا برخاستم و وضو گرفته و چادر بر سر کردم و برای خواندن نماز راهی مسجد شدم. نسیمی که می وزید و روح روزه دارم را نوازش می کرد و این باعث می شد جوارح مرده ی وجودم زنده شود. چنان با عجله راه می رفتم که گویی در باغ بهشت می دوم وقتی به خانه رسیدم با عشق به خدا به نشانه ی احترام بر سر سجاده ام ایستادم و نماز شکر به جا آوردم قرآن هایی که در قفسه کتابخانه به ردیف صف کشیده بودند مرا سوی خود فرا می خواندند، برخاستم و قرآنی را برای تلاوت برداشتم ورق که زدم نور یبر چهرهام تابید احساس کردم آن نور، نور بهشتی است که در باغ هایش وجود دارد مدتی با قرآن انس گرفتم بعد از گذشت زمان، وقت وداع بود باید با مسجد و قرآن ها وداع می کردم و به خانه بر می گشتم در بین راه گرمای هوا تاب و توانم را از وجودم ربود. جسم ضعیف و ناتوانم را به زور به خانه رساندم و ساعتی چند استراحت کردمع عصر با صدای دلنواز مادرم بیدار شدم خواب مرا در خود احاطه کرده بود و توان برخاستن نداشتم با گفتن جمله « خدایا پناه میبرم به خودت از شر شیطان رانده شده» برخاستم و پشت سر آن تکرار کردم «الهی به توکل نام اعظمت» بلند شدم و همراه با خانواده به باغ رفتیم ساعت حدود 6:30عصر بود که با اعضا روزه دار به باغ رسیدیم . طراوت و نسیمی که از طریق درختان پراز میوه که در حال آواز خواندن بودند بر وجودم اصابت و روحم را تازه می کرد . در میان چمن ها در حال قدم زنان زیر لب با آوایی دلنشین که دم افطار با صدای قاری ها خود را برای افطاری آماده می کنیم زمزمه می کردم:
«الملک القدوس سلام مؤمن المهیمن العزیز الجبار المتکبر، الخالق البارئ المصور له الاسماء الحسنی» آنقدر این آیه کوتاه و زیبا را اعاده کردم که دوباره حس وجودم احساس کرد در باغ بهشت هستم و قدم می زنم ولی ای بار خیلی زود با صدای پدرم از این حس بیرون آمده و خودم را به پدرم رساندم لبخندی که بر لبش نشسته بود به من قوت قلب داد و گرسنگی و تشنگی ام را به فراموشی سپردم و در کنار عزیزترین عضوی از خانواده ام به راهمان ادامه داده و قدم زدیم. او حرف می زد و من گوش می دادم در اصل قصد او این بود که من گرسنگی را احساس نکنم و هرازگاهی متلک هایی بارم می کرد. مادرم با سبدی که در دست داشت مقداری میوه چیده بود من هم با برادرم هم بازی آب زلالی که در باغمان جاری بود شده بودیم. کمکم افطار نزدیک بود و صدای الله اکبر بلند می شد. به خانه برگشتیم و من سفره افطاری را پهن و با وسایل هایش رنگین کردم. قرآن در دست سر سفره نشستم و به دلخواه قرآن را باز کردم قلب قرآن باز شد نیت کرده و شروع به خواندن کردم آرامش عجیبی داشت بعد از اینکه سوره یس تمام شد با صدای الله اکبر مؤذن دعایی کردم و روزه ام را با نام خدا باز کردم.

کبری تقی زاده

هـ ) اوصاف پدر قرانی با مبنا قرار دادن حضرت لقمان حکیم

یکی از صفات بارز پدر قرانی در رابطه با فرزندش توجه به روابط اجتماعی فرزند خود و گوشزد نمودن پیامدهای آن است.« و َلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ: و از مردم به نخوت رخ برمتاب و در زمين خرامان راه مرو كه خدا خودپسند لاف زن را دوست نمى‏دارد» لقمان/18 در این آیه لقمان حکیم از خشنودی خداوند به عنوان یکی از عوامل تربیتی استفاده میکند.

در آیه مذکور نکته ی جالبی نهفته است  و آن اینکه لقمان حکیم در این نصیحت که به روابط اجتماعی فرزندش ناظر است علت آن را هم عنوان می کند مثلا می گوید با غرور راه نرو چرا که خداوند  آن را دوست ندارد.در نصیحت پیشین گفته بود به خداشرک نورز چون شرک، ظلم بزرگیست. در حالی که وقتی در مورد فروع دین به فرزندش پند می دهد، علت را ذکر نمی کند.

این که در اصول دین و روابط اجتماعی پشتوانه عقلی پندهای خود را بیان میکند،نشان از اهمیت روابط اجتماعی دارد.

صفت دیگر پدر قرانی دعوت فرزند خود به میانه روی و ممانعت از ایجاد آلودگی صوتی است.«وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ: و در راه‏رفتن خود ميانه‏رو باش و صدايت را آهسته‏ساز كه بدترين آوازها بانگ خران است»لقمان/19

لقمان  نصیحت اجتماعی خود را با آوردن یک مصداق برای فرزندش ملموس تر می کند«إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ»قابل توجه پدران جامعه ی ما که نسبت به رفتار فرزندان خود که موجب ایجاد آلودگی صوتی می شود بی تفاوتند! فرزندانی که بدون رعایت آداب رانندگی- اعم از آداب صوتی و تصویری! - در معابر عمومی سلب اسایش می کنند.چنین کسانی بدانند که همانطوری که حمارهم خودش و هم صدایش زننده است، آلودگی صوتی  آن ها هم چنین زنندگی را در جامعه ایجاد می کند.

مواردی  که در این چند پست به عنوان پدر قرانی مطرح شد،قطره ای بود از دریای بیکران معارف قرانی. اگر فرصتی بود بعدها به طور مفصل تر در این زمینه قلم فرسائی خواهیم نمود.

و خلاصه این که موضوع پدر قرانی را با یک سوال به پایان می رسانیم و انتظار داریم مخاطبان محترم پاسخ بدهند.

ابراهیم علیه السلام به فرزند خود پیشنهاد ذبح شدن را داد و فرزندش قبول نمود ولی نوح علیه اسلام به فرزندش پیشنهاد رستگاری داد ولی فرزندش نپذیرفت. حال این که هر دو پدر، پیامبر اولوالعزم بودند. به نظر شما واکنش های متفاوت این دو فرزند ناشی ازچه بود؟

رامیان- حیدری

نگارش وتدوین: فریده محمودی، استاد راهنما: آقای جلیلیان، تاریخ دفاع:۳۰/۱۱/۱۳۸۸

چکیده
پژوهش حاضر با عنوان «آداب معاشرت در قرآن و حدیث» انجام گرفته است، و به دنبال هدفهایی چون: آشنایی با آیات و روایات مربوط به انواع معاشرتها، شناخت معیار مولفه‌های معاشرت می‌باشد. و در این راستا خواسته است در محدوده‌ی بیان دیدگاه آیات و روایات و با استفاده از منابع دست اول به سوال‌هایی چون: آداب معاشرت از دیدگاه قرآن و حدیث چیست؟، و از دیدگاه اسلام، آداب معاشرت چه ویژگی‌هایی دارد و آسیب‌های معاشرت با دیگران کدام است؟ پاسخ دهد.

این پژوهش در چهار بخش تنظیم شده است. که بخش اول کلیات را شامل می‌شود و بخش دوم به انواع معاشرت می‌پردازد، در بخش سوم معیار و مولفه‌های معاشرت از دیدگاه اسلام مطرح شده است.
ثمره این پژوهش این است که؛ هیچ انسانی به تنهایی توانایی بقا و ادامه حیات را ندارد و ناگزیر از زندگی اجتماعی و به تبع آن معاشرت با دیگران است.

ادامه »

نگارش وتدوین: ربابه دوپیکر، استاد راهنما: آقای اکبری،استاد ناظر :آقای دکتر اسدی ،تاریخ دفاع:۱۳۹۰

چکیده

مراد از مفهوم شناسی و تحلیل سنت های الهی در قرآن این است که خداوند نظام آفرینش را به وجه احسن خلق نموده است و برای اداره عالم قوانین و نوامیس تکوینی را قرار داده است که حاکی از ارتباط عالم و پدیده های جهان با همدیگر است،به عبارتی این سنت ها یا به صورت علی و معلولی،یا به صورت اسباب و مسببات برپدیده های عالم سایه افکنده است.
قرآن کریم بارها دعوت و سفارش به تدبر و مطالعه ی سنت های الهی،و سرگذشت ملت های قبل نموده است،که حاکی از اشتراک تمام انسانها در قوانین تکوینی با تشریعی می باشد.البته این نوع نگرش آثار وضعی دارد،و اگر اشتراک در قوانین نبود،قرآن (که کتاب هدایت است)امربه مطالعه و سرنوشت امت های گذشته نمی کرد.

ادامه »

ادامه »

تدوین ونگارش: بهناز درگاهی، استاد راهنما :جناب آقای بهمن اکبری

تاریخ دفاع:۱۳۸۷

چکیده

موضوع عزت وذلت دو خصوصیت از موضوعات اخلاقی است که همواره در زندگی انسانها ساری وجاری بوده است.قاعدتا باید در چنین موضوعی که راه گشای زندگی مطلوب از غیر مطلوب است بحث هایی به عمل آمده باشد تا انسانها با شناخت داشتن کافی در مورد این دو موضوع از خطرات ناشی از ذلت در امان بمانند .زیرا گاهی عملی که نتیجه اش ذلت است تا آنجایی است که زندگی با این حالت جز مردن نیست. با اینکه در تفاسیر قرآنی وروایات پیشوایان دینی بحث های فراوانی از این دوموضوع به عمل آمده لکن باز در این زمینه جای گفتگو است که بیان وتبیین آنها لازم به نظر می رسد.

ادامه »